روایت مسکوت 57 خلبان و افسر مفقودالاثر ارتش (بخش 1) |
ساعت ۱٠:۳٢ ق.ظ روز یکشنبه ۱٦ فروردین ۱۳٩٤ کلمات کلیدی: باشگاه خبرنگاران ، روایت مسکوت 57خلبان ، زندان ابوغریب ، خلبان محمد رضا احمدی |
نظر به اینکه رضای عزیز و سایر عزیزان آزاده ای که نامی از ایشان در این پست آورده نشده از جمله این 57 خلبان و افسر آزاده ای بودند که دوران سخت اسارت را با یکدیگر سپری نموده اند، اینجانب با کسب اجازه از کلیه امیران آزاده ای که دوران سخت و طاقت فرسای 10 ساله را با ایشان گذرانده اند و خاطرات مشترکی با هم دارند. ، پس از تحقیق در سایتهای مختلف و رویت خاطرات هم سلولی هایش مواردی را در این سایت درج خواهم نمود و سعی بر آن است که تا حد امکان با ذکر نام و منبع بیان شود.این عزیزان بقدری گمنام هستند که به نظر میرسد جمع آوری کلیه صحبتها و خاطرات پراکنده از زبان ایشان در سایتهای ذیربط ،به منظور شناختن و معرفی این افسران گمنام به جامعه، وظیفه تک تک ما ایرانیان باشد.باید به فکر نسل امروز و فرداها بود و با انتقال درست و دایمی ارزشها، نگذاریم این قشر مظلوم، پیش از این مظلوم واقع شوند. در ادامه خواهید خواند: روایت مسکوت 57 خلبان و افسر مفقودالاثر ارتش جمهوری اسلامی ایران در زندانهای امنیتی عراق اسارت را ادامه جنگ پنداشتیم و مبارزه را ادامه دادیم و به همین دلیل 3586 روز معادل 117 ماه در زندانهای ابوغریب و الرشید عراق به صورت مخفی و بیهیچ رابطهای با صلیب سرخ جهانی و ایران و بدون هیچ اطلاعی ازخانواده و زن و فرزند نگهداری شدیم. «8 سال دفاع مقدس مردم ایران» پر است از خاطرات، درسها، عبرتها و داستانهایی که از آنها در کتابها، نشریات و سایر رسانهها نقل شده است؛ اما بنظر میرسد هنوز بخش عمدهای از روایتهای سالهای ایستادگی و دفاع در سینهها پنهان مانده است... روایت «57 نفر» از رزمندگان دفاع مقدس که 10 سال نه در اردوگاه اسرا، بلکه در مخوفترین زندانهای عراق بدون نظارت صلیب سرخ جهانی به صورت مفقودالاثر دربند بودهاند، از جمله ناگفتههای دفاع مقدس است که تاکنون در هیچ کتاب، فیلم، نشریه یا مستندی از آن روایت نشدهاست؛ روایتی که نقل آن پر است از نکات درسآموز و عبرتدهنده از مردانی که 10 سال از بهترین سالهای عمر پربرکتشان را در راه اعتلای اسلام و انقلاب عزیز خالصانه و عاشقانه دادند و تحت سختترین شکنجههای بعثیون پای انقلاب ایستادند و هرگز از ایمان و آرمانشان دست برنداشتند. برای روایت داستان «این 57 نفر» ضروری است که یادآوری شود در آغازین روزهای جنگ تحمیلی، پیش از آنکه نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و بسیج مردمی، آمادگی لازم برای حضور در جبهههای جنگ را پیدا کنند، این نیروهای "ارتش جمهوری اسلامی ایران" بودند که به دلیل آمادگی و تخصصی که داشتند به عنوان اولین گروهها خود را به سنگرهای زمینی و هوایی دفاع مقدس رساندند. "این 57 نفر" نیز که در همان روزهای ابتدایی جنگ پس از انجام عملیاتهای مقتدرانه، به اسارت دشمن (به صورت مفقودالاثر) درآمدند، 25 نفر از خلبان ارتش جمهوریاسلامی و بقیه از نیروی زمینی و دریایی ارتش و تعدادی از نیروهای ژاندارمری و شهربانی سابق بودند. امیر خلبان عبدالمجید فنودی، امیر خلبان جمشید اوشال، امیر سرتیپ میرمحمدی، سرهنگ خلبان ابراهیم باباجانی، خلبان فرشید اسکندری، خلبان احمد سهیلی، خلبان شروین، مرحوم خلبان حسین مصری و تیمسار انصاری از جمله این 57 نفر هستند که در زندانهای امنیتی بغداد از جمله ابوغریب و الرشید 10 سال مفقودالاثر بودهاند؛ البته در سالهای پس از آزادی نیز روایت ایثارگری آنها در خاکریزهای آن سوی مرز همچنان مفقودالاثر است. در ادامه قسمتهای کوتاهی و به عبارت بهتر "کمتر از قطرهای از اقیانوس 10 سال استقامت و جوانمردی بعضی از این 57 نفر" در زندانهای امنیتی عراق را میخوانید: امیر سرتیپ بازنشسته سیداسدالله میرمحمدی درباره نحوه اسارت میگوید: «من به همراه 56 نفر از افسران خلبان، هوانیروز و پشتیبانی رزمی نیروهای مسلح ارتش و ژاندارمری در اوائل جنگ تحمیلی به فرمان امام لبیک گفتیم و توفیق حضور در رده جلویی منطقه نبرد را پیدا کردیم و اکثرمان به شدت مجروح و تقدیرمان اسارت شد. اسارت را ادامه جنگ پنداشتیم و مبارزه را ادامه دادیم و به همین دلیل 3586 روز معادل 117 ماه در زندانهای ابوغریب و الرشید عراق به صورت مخفی و بیهیچ رابطهای با صلیب سرخ جهانی و ایران و بدون هیچ اطلاعی از خانواده و زن و فرزند نگهداری شدیم.» این درحالیست که بر اساس کنوانسیون ژنو، دستگیری، نگهداری و آزادی اسرای جنگی، دارای حقوق و مقررات است، اما این کنوانسیون برای رژیم تجاوزگر عراق که بدون هیچ دلیلی خاک ایران را مورد تجاوز قرار داه بود، نمیتوانست بازدارنده باشد. بنابراین گرچه براساس مادۀ 97 فصل سوم این کنوانسیون «اسیران جنگی را در هیچ موردی نباید برای اجرای مجازاتهای انتظامی به مؤسسات تأدیبی (زندان ـ توقیفگاه نظامی ـ زندان محکومیت اعمال شاقه و غیره) انتقال داد بلکه باید در اردوگاه نگهداری شوند»، اما رژیم بعث عراق به مدت 10 سال 57 نفر از نیروهای متخصص و افسران ارتش را به صورت مفقودالاثر در زندانهای امنیتی عراق تحت سختترین شکنجههای روحی و جسمی دربند کرده بود. ادامه دارد.... "به نقل ازسایت باشگاه خبرنگاران" |
|
مشخصات نویسنده |
![]() درباره : محمدرضا احمدی.....معلم خلبان بزرگ گردان آموزشی اف4 و قهرمان فراموش نشدنی پروازهای برون مرزی....نقش وی در زندگی اسرای مفقودالاثر نقشی بسیار موثر و فراموش ناشدنی است....یادش گرامی... پروفایل مدیر : محمدرضا احمدی |
آرشیو وبلاگ |
مطالب اخیر |
موضوعات وبلاگ |